نخستین بنایی كه با شنیدن نام «چین» در ذهن تداعی می‌شود، دیوار بزرگ آن است. اما تصور اینكه این كشور بیش از 50 میلیون مسلمان و 45 هزار مسجد زیبا دارد، كمی دور از ذهن است.

به گزارش خبرگزاری فارس، هشتاد سال پس از هجرت پیامبر اكرم (ص)، ساخت مسجد‌های پاگودا (سبك معماری مخصوص چین و ژاپن) در چین رواج یافت، آنچنان كه امروز قریب به 45 هزار مسجد این كشور میزبان میلیون‌ها مسلمان چینی و توریست‌های مسلمان و غیرمسلمانی است كه به قصد دیدن این مساجد به این كشور سفر می‌كنند.
معماری متفاوت و بسیار زیبای مساجد چین در اولین نگاه، نفس را در سینه انسان حبس می‌كند، با تمام تفاوتی كه این مسجدها با دیگر مسجدهای موجود در دیگر كشورهای جهان دارد، حسی آشنا بر قلب بازدیدكنندگان چنگ می‌زند و ناخودآگاه چشمانشان را از اشك پر می‌كند.
بیشتر مسجدها در چین غربی ساخته شده‌اند كه اكثرا از الگوی معماری سنتی پیروی كرده‌اند؛ مناره‌های بلند، مقرنس‌های نقاشی شده و گنبدهای زیبا. ولی به نظر می‌رسد كه مناره‌‌‌ چیزی ناآشنا با فرهنگ چین شرقی است، در عوض در مساجد این ناحیه، معماری اسلامی و شرقی با هم تلفیق شده و منظره‌ای جدید و در نوع خود جالب به وجود آورده است.
معماران مسلمان چین در ابتدا در ساخت مساجد از ادیانی كه پیش از اسلام وجود داشته‌اند، همچون آیین بودای تبتی تقلید می‌كردند ولی پس از مدتی مساجدشان را منحصراً با الگو گرفتن از معماری اسلامی ساختند.
«قرینه‌سازی» یكی از اركان بسیار مهم معماری چینی است و در مساجد چین نیز از این سبك پیروی شده‌، همچنین منظره‌هایی از گل و گیاه كه به صورت متصل از پایین به بالا كشیده شده‌اند، چشم بینندگان را از پایین به بالاترین نقطه بنای مسجد می‌كشاند و ناخودآگاه حسی از احترام و بزرگی در شخص به وجود می‌آید.

بسند معتبر از مفضل بن عمر منقولستکه گفت روزى بخدمت حضرت صادق علیه السلام رفتم و انگشتر فیروزه در دست داشتم فرمود که اى مفضل فیروزه سیرگاه دیده هاى مردان و زنان مومنه است یا دور گرداننده دردهاست از دیده هاى ایشان و من دوست میدارم براى هر مؤ من که پنج انگشتر در دست داشته باشد یاقوت و آن فاخرترین همه است و عقیق و آن خالص تر است براى خدا وبراى ما اهل بیت و فیروزه و آن چشم را قوت میدهد و سینه را گشایش مى دهد و قوت دل را زیاد میکند و چون پى کارى رود آنرا در دست کند پس چون برگردد حاجتش برآوره شده است و حدید صینى و آن را دوست نمیدارم که همیشه در دست داشته باشد ولیکن بد نمیدانم در دست کردن آن را در وقتیکه بدیدن کسى رود که از او ترسد از اهل شربراى آنکه شر او ساکن میشود و حدید صینى شیاطین را دور میکند و باین سبب دوست میدارم که داشته باشم پنجم آن درّى که در نجف اشرف خدا ظاهر میسازد بدرستیکه هر که آن را دست کند بهر نظر کردنى بآن خداوند عالمیان زیارتى یا حجى یا عمره در نامه عمل او بنویسد که ثوابش ثواب پیغمبران و صالحان باشد و اگر خدا رحم نمیکرد بر شیعیان ماهر آینه هر نگین از آن بقیمت بسیار میرسد ولیکن خدا ارزان کرده است براى ایشان که توانگر و فقیر ایشان توانند در دست...

یک لحظه صبر کن لطفا این مطلب رو بخونید سلام در این جا میخوام یک پست متفاوت بزارم و اگر نظر گذاشتید میفهمم که خوب بوده ولی اگر نه مرسی که به وبلاگم اومدید وامیدوارم در اینده نظرت رو جلب کنه . خوب در این پست قرار هر کس نظرش راجع به دین خودش بزاره وبگه چرا این رو قبول کرده به ادامه مطلب بروید

برگرفته از آزادنگار: با خودم گفتم کاش به جای اینکه سفره های افطار برای عده ای متمکن پهن کنیم به فکر سر پناهی باشیم برای این زن تنها، حداقل در یکی از همین حسینیه ها، که مجبور نباشد ماه ها شب را تا صبح و صبح را تا شب در خیابان سر کند.

اینجا محله خیابان ایران است! زرین خامه نبش خورشید. ساعت۱۱ شب است و ما به منزل بر می گردیم که حضور یک زن تنها در این ساعت از شب در کنار خیابان توجه مان را به خود جلب می کند. زن میانسالی در کنار خیابان روی یک جعبه چوبی نشسته است؛ نه، انگار خوابیده است. بله خوابیده. در کنارش دو کارتن و یک گاری می بینیم که احتمالا تمام دارایی اش از دنیاست.

به نوشته آزادنگار، آنقدر خوابش عمیق بود که متوجه عکس گرفتن ما نشد. یادم آمد در زمستان ۸۹ هم یک بار این زن را همین جا دیده ام. خدا نکند از آن موقع تا حالا او آواره این خیابان باشد که کلاه همه ما که او را دیده ایم و بی تفاوت از کنارش گذشته ایم ، پس معرکه است.

با خودم می اندیشم مومنین خیابان ایران در همین لحظه به چه خواب عمیقی فرورفته اند که متوجه می شوم نه خواب نیستند. هنوز مراسم افظاری روز اول ماه رمضانشان تمام نشده؛ این را از درهای باز حسینیه ها و جمعیتی که درون آنها در رفت و آمدند فهمیدم. با خودم گفتم کاش به جای اینکه سفره های افطار برای عده ای متمکن پهن کنیم به فکر سر پناهی باشیم برای این زن تنها، حداقل در یکی از همین حسینیه ها، که مجبور نباشد ماه ها شب را تا صبح و صبح را تا شب در خیابان سر کند. به عکس آن زن نگاه می کنم که چقدر با حیاست. تمام شب را نشسته می خوابد و با پارچه کهنه ای که دارد پاهایش را می پوشاند!

منبع: پرشین وی